Camerata jest wspólnotą. Bardzo szczególną. Klimaty koleżeńskie przeplatają się z klimatami muzycznymi, a wszystko łączy poczucie odpowiedzialności za poziom artystyczny.

Cofnijmy się na chwilę do roku 1986. Ważna to data dla chóru, bo – jak pisze chóralny kronikarz – 20 września z inicjatywy kilku osób, a przede wszystkim Hipolita Szalkiewicza, powstaje kilkunastoosobowy zespół. Dyrygentką zespołu, który przyjął nazwę Camerata, została Alicja Szymańska.

Pierwszy wyjazdowy koncert Cameraty miał miejsce w Poznaniu w Auli Uniwersytetu im. Mickiewicza – w ramach II Ogólnopolskiej Prezentacji Chórów Nauczycielskich. Wkrótce pojawiły się inne wyjazdy. Także zagraniczne (Szwecja 1992, Włochy 1993). W tamtych latach iławska publiczność mogła uczestniczyć w koncertach chóru podczas niektórych mszy, ale też różnych uroczystości lokalnych. Ważne miejsce w rocznym kalendarzu koncertowym zajmował zawsze czas śpiewania kolęd. Świąteczny nastrój sprzyjał bowiem tworzeniu niezwykłego klimatu i bliskości z widownią.

W roku 1994 Camerata wyruszyła na swój pierwszy prestiżowy konkurs. Rzecz działa się w Llangollen (Walia), gdzie chórzyści wyśpiewali III miejsce na Światowym Festiwalu Muzyki. Ten sukces stał się niewątpliwie silnym bodźcem motywującym do dalszej pracy nad poziomem artystycznym chóru. Camerata często uczestniczyła w znanych konkursach festiwalowych, uzyskując wysokie oceny od jurorów. Pierwsze miejsce i inne zaszczytne muzyczne trofea pojawiają się na festiwalach w Rumi, Łodzi, Sopocie i Legnicy. Na Ogólnopolskim Festiwalu Muzyki w Barczewie oraz II Turnieju Chóralnym „O wstęgę Drwęcy” w Brodnicy Camerata otrzymała Grand Prix festiwalowe.

Ważnym wydarzeniem historii chóru było nawiązanie współpracy z niemieckim chórem St. Hubertus i jego dyrygentem – Janem Ludwigem. Przez lata między chórzystami obydwu zespołów wytworzyły się niezwykłe serdeczne, przyjacielskie relacje. W roku 1998 Camerata wystąpiła w noworocznym koncercie w Kolonii.

Życzeniom repertuarowym iławskiej publiczności stara się sprostać dyrygentka – Honorata Cybula. Jej inwencja twórcza i niewyczerpana energia przynoszą doskonałe efekty, potwierdzone werdyktami jurorów festiwalowych oraz ocenami doświadczonych muzyków. Aby zespół chóralny mógł się rozwijać, powinien podejmować wciąż nowe, coraz bardziej złożone wyzwania wokalne. Ważnym doświadczeniem w tym względzie są koncerty wykonywane z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych. Chór Camerata zaśpiewał wiele takich koncertów. Ostatnio były to „Gloria” A. Vivaldiego – podczas II Koncertu Noworocznego (styczeń 2005) oraz „Muzyka operowa” z Wiesławem Ochmannem podczas koncertu Jubileuszowego 700-lecia Iławy (czerwiec 2005).

Przez lata iławski chór zgromadził niemałą dyskografię z nagraniami własnych koncertów, także tych festiwalowych. Obejmują one muzykę różnych epok i stylów. W repertuarze znalazły się dzieła wybitnych kompozytorów polskich i obcych miary Gorczyckiego, Moniuszki, Maklakiewicza, Nowowiejskiego, Góreckiego, Bernata, Donata, Bacha, Mozarta, Schuberta, Gounoda, Gershwina, Kodaya, Purcella, da Vittorii, da Palestriny, Neesa, Rachmaninowa i innych.

Realizacja planów koncertowych wymaga często dużego wysiłku od wykonawców. Bywają sytuacje, kiedy chórzyści – ze względu na pracę w zespole – muszą rezygnować z pewnych planów osobistych. A przecież członkowie Cameraty to także ludzie aktywni zawodowo, pełniący niekiedy istotne funkcje w różnego rodzaju firmach i instytucjach. Dzięki wyrozumiałości bliskich, ale też zwierzchników, chórzyści są w stanie godzić obowiązki rodzinne i zawodowe z pasjami wokalnymi.

Warto wspomnieć, że wśród byłych i obecnych chórzystów są małżeństwa. Kilka par chóralnych poznało się właśnie dzięki wspólnemu śpiewaniu. Przy okazji jubileuszowych refleksji trzeba stwierdzić, że codzienna praca chóru to długie ćwiczenia, które bezwzględnie decydują o poziomie artystycznym chóru. Sukcesy – a te Camerata ma niewątpliwie – nie przyszły nagle. Zaangażowanie chórzystów i sama osobowość dyrygentki, przełożyły się na efekty bardzo satysfakcjonujące.

Plany chóru na najbliższy rok są jak zwykle bogate. A przecież – jak przed laty, tak i dziś – celem nadrzędnym pozostaje niezmiennie niesienie słuchaczom radości poprzez muzykę. Nie ma bowiem wdzięczniejszej ponad śpiew formy eksponowania uczuć.

Siła oddziaływania muzyki posiada charakter internacjonalny. Budując serdeczne mosty duchowego porozumienia, zbliża ludzi i narody. Niech więc w czas wrześniowego jubileuszu 20-lecia Cameraty popłynie do serc najmilszej iławskiej widowni jeszcze jeden „Koncert Wielki”.

Tak więc zapraszamy do iławskiej hali widowiskowej w sobotę 23 września na godzinę 19.

„W nocy tu tyle nuceń i śpiewań aż do rana.
Księżyc w srebrnej peruce gra jak Bach na organach
i płynie koncert wielki przez dęby i przez świerki”.
K. I. GAŁCZYŃSKI