– Dlaczego podpisał się pan ręką nieboszczyka?

– Wiem, o co panu chodzi. O tę medialną burzę, jaka rozpętała się wokół mojej osoby. Ale ja nie mogłem podpisać się ręką nieboszczyka, bo w momencie składania list kandydatów na członków komisji do referendum unijnego, czyli na 2 tygodnie przed referendum, pan Karol Patorski, o którego podpis chodzi, jeszcze żył i według mnie pomimo choroby był zdolny do pracy w komisji. Zmarł tydzień po referendum.

– Jest już wyrok skazujący pana na karę w zawieszeniu za podrobienie podpisu. Proszę jednak najpierw opowiedzieć, o co w tej sprawie chodziło.

– To było tak: każda z organizacji miała przedstawić swoich kandydatów do pracy przy referendum unijnym. Jedna osoba w komisji przez dwa dni mogła zarobić niemało, bo 200 złotych. Karol Patorski poprosił mnie, by na liście kandydatów znalazł się on i jego żona. Są na to świadkowie. Odpowiedziałem mu, że dwóch miejsc w komisji nie obiecuję, ale zobaczymy. Potem odruchowo musiałem na listę kandydatów do komisji w wolnym miejscu wpisać Karola Patorskiego i podpisać się za niego, bo wiedziałem, że on chce być w tej komisji. Drugiego miejsca dla żony nie było. Potem nagle pan Patorski obraził się, że na liście nie znalazła się jego żona i sam też nie wziął udziału w pracach komisji. Jak więc widać, nie chciałem do tej komisji „wkręcić” nikogo innego ani samemu na tym zarobić. Na listę wpisany był Patorski, a że nie poszedł na komisję, to i nikt nie zarobił tych pieniędzy. Skarb państwa na tym zaoszczędził. No i z takiego drobiazgu wyszła sprawa karna. Żona pana Karola od razu posądziła mnie o podrobienie podpisu męża.

– Ostatecznie jednak przyznał się pan do winy...

– Tak, ale nie wiem, czy się podpisałem, czy nie! Na pewno nie zrobiłem tego świadomie. Tak powiedziałem w sądzie. Moje przyznanie się do winy wynikało z tego, że nie chciałem dalej tej sprawy ciągnąć. Przepraszam ze tę wpadkę przede wszystkim moich wyborców. Mam jednak czyste sumienie, bo nikogo nie oszukałem. To była czysta sytuacja wewnątrz partii, bo jeśli jest więcej chętnych niż miejsc, to kogoś musiałem wybrać. A ludzi, którym trzeba pomóc, nie brakuje.

– Było unijne referendum, a za miesiąc będzie już sama Unia. Samoobrona krytykuje w dalszym ciągu wejście Polski do Unii Europejskiej, pomimo tego, że referendum unijne przyniosło pozytywny wynik. Dlaczego?

– Generalnie z naszej strony nie ma sprzeciwu wobec Unii, ale domagamy się równych, partnerskich praw. Przez tyle poprzednich lat nie mogliśmy sobie poradzić z importem z Unii Europejskiej, więc jak poradzimy sobie teraz, skoro granice mają zostać otwarte? Mogę panu przekazać ilustrację tego tematu.

– Co Samoobrona chce zrobić, by obronić polskich rolników?

– Można renegocjować międzynarodowe umowy. Nie może być tak, że polski rolnik dostanie najmniejsze dopłaty w całej Unii. Albo zupełnie zlikwidować dopłaty bezpośrednie i już. Wtedy też dalibyśmy sobie radę, bo w produkcji rolnej jesteśmy najtańsi. U nas rolnik może zasiać swoją ziemię choćby w konia i już będzie taniej. Poza tym nasze gospodarstwa są zdrowsze niż w Unii. Jest mniej zanieczyszczeń.

– Ale czy jest inicjatywa waszych posłów i działaczy, by powołać komisję do renegocjacji? Walczycie o to w Sejmie?

– Na dziś mamy tam za mało posłów, by się przebić. Słyszy się jednak o przedterminowych wyborach parlamentarnych. Jeśli wierzyć sondażom [około 25% poparcia w kraju - red.], to Samoobrona po takich wyborach wprowadziłaby do Sejmu więcej swoich ludzi i mielibyśmy większy wpływ na tę sprawę.

– O co wam chodzi z tym KRUS-em? Rząd chce zlikwidować ubezpieczenia rolnicze zakładane przez cwaniaków „na lipę”, a Samoobrona się temu sprzeciwia.
– To jest słuszna walka, ale jednocześnie w rolniczych ubezpieczeniach wprowadza się inne, naszym zdaniem złe zmiany. Dlatego razem z Kółkami Rolniczymi i Solidarnością Rolników Indywidualnych wystosowaliśmy apel do Senatu, by odrzucił pewne poprawki uchwalone już przez Sejm.

– O jakie poprawki chodzi?

– Chcemy większego „uszczelnienia” grupy ubezpieczonych i większej kontroli systemu ze strony Rady Rolników. Poza tym wszystkim projekty zmian nie uzyskały poparcia żadnej z ogólnopolskich organizacji rolniczych. Zebraliśmy już na naszym terenie listy poparcia tych poprawek. Za pośrednictwem posłów trafią one do Marszałka Senatu. Listy poparcia dostałem z gminy wiejskiej Iława i Lubawa oraz Kisielice. Dziękuję za to mieszkańcom naszego powiatu.

Józef Sadowski, powiatowy radny i przewodniczący
Samoobrony powiatu iławskiego: – Mam czyste sumienie,
bo nikogo nie oszukałem.